Experiments with ChatGPT in Ancient Greek and Latin

So, like many people I’m intrigued by the possibilities of chatGPT. I have been particularly impressed that it renders responses to prompts for Latin with texts that on the whole both (a) grammatical, and (b) make sense. On the whole, it struggles with Ancient Greek, often producing texts in Modern Greek instead. I have had some limited success with getting it to produce Ancient Greek though. In the post below, I include some of my results with their prompts.

#1 Write a Latin poem in the style of Psalms about the absurdity of 21st century America
De Vanitate Americae Saeculi XXI

Quam vana res est, America saeculi viginti primi,
Omnia ubi summae sunt et nihil verum,
Ubi luxus et divitiae caecant mentes hominum,
Et veritas mendacium et error verum.

Ubi libertas vitiorum et libertinismi est,
Et virtus vilis et injustitia laudatur,
Ubi homines se ipsos amant, magis quam proximum,
Et invidia et avaritia regnant animis eorum.

Ubi technologia regit vitam hominum,
Et humana vita arctis nexus est,
Ubi amicitia frigida et amor frivola est,
Et solitudo et desiderium luctus creant.

O vanitas vanitatum, quae saeculum hoc replet,
Quid est homini prodesse, si totum mundum lucratur,
Et animae suae detrimentum facit?
Quam miseri homines, qui divitias volunt,
Et animae suae perditionem accipiunt.

Sed tu, Domine, es veritas et vita,
Tu solacium es humilium et spes peccatorum,
Ora pro nobis, ut via veritatis et virtutis sequamur,
Et a vanitate saeculi huius liberemur.

Note: probably the most impressive answer of them all. And it’s got some pretty sharp lines in there too!

#2 write a short story in classical latin about a dog and a soldier
Canis et Miles

Erat miles fortis qui in bello pugnaverat. Multos annos militavit et multa pericula passus est. Tamen, una die, dum ambulabat in via, invenit canem pauperem et infirmum. Canis fessus erat et famelicus, nec habebat ubi caput suum ponere.

Miles misericordia motus est et canem secum portavit. Canis deinde in castris militum habitavit et miles eum curavit. Dedit cani cibum et aquam, et canis fortitudinem recepit.

Per multas hebdomadas, canis et miles amici facti sunt. Canis militem semper secutus est et militem semper custodivit. Cum milites ad bellum iter facerent, canis semper ad pedes militis fideliter stetit.

Tandem, in una die pugnae, militem vulneravit hostis graviter. Militem inimici circumveniebant et occidere parabant. Canis tamen non deseruit militem. Canis ferociter latravit et hostes a milite repellit. Militem deinde levavit et ad castra reportavit.

Miles canem semper gratum habuit et semper ei gratias egit. Canis deinde in castris militum habitavit et semper militem custodivit. Semper amici fuerunt, canis et miles.

Notes: the story is predictable, a little boring, but very much sensible. The Latin is correct, if somewhat simple and almost a medieaval narrative vibe.

#3 Rewrite the previous answer in Ciceronian periodic style
Canis et Miles

Miles fortis, qui multos annos in bello pugnaverat ac multa pericula passus est, una die ambulans in via canem pauperem et infirmum invenit, fessum fameque aestuantem. Canis prope exanimis, ut nullum locum haberet ubi caput suum ponere, miserabilem illud spectaculum miles vidit et, motus misericordia, canem secum portavit in castra militum.

Canis ibi manere coepit, ubi miles eum curavit, deditque ei cibum et aquam, fortitudinemque accepit. Per multas hebdomadas, canis et miles amici facti sunt, et canis militem semper secutus est, eum semper custodivit. Cum milites iter facerent ad bellum, canis fideliter semper ad pedes militis stetit.

In una die pugnae, fortiter dimicans, miles vulneratus est, et hostes circumveniebant, occidere parabant. Sed canis, fidelis amicus, non dereliquit militem. Ferociter latravit, hostes a milite repellens, et militem deinde levavit et ad castra reportavit.

Miles semper gratum habuit canem, semper ei gratias egit, et canis deinde in castris militum habitavit, militem custodiens, semper amici fuerunt, canis et miles.

Notes: Obviously struggling to really get to actual Ciceronian, but it did create a more varied response here with greater syntactical complexity.

#4 Rewrite the previous answer in the style of Vergil’s Aeneid
Canis et Miles

Forte miles fortis, qui multos annos per bella erraverat et multa pericla passus erat, una die solus ambulans in via canem pauperem et infirmum invenit. Canis fessus erat et fame ac siti debilis, nullum locum habens ubi requiesceret caput. At miles, motus misericordia, canem secum portavit ad castra militum.

Ibi canis mansit, militis curae commendatus, cibum et aquam accepturus. Inter multas hebdomadas, amicitia inter canem et militem orta est, canis semper militi fideliter ad pedes stans et semper eum custodiens. Cum miles ad bellum iter faceret, canis eum semper comitatus est.

Tandem in una die pugnae, miles vulneratus est et hostes circumveniebant, occidere parati. Sed canis, fidelis acerrimus, non destitit, sed hostes latratu ferociter expulit, militi vitae rependium ferens.

Miles semper gratum habuit canem, semper ei gratias egit, et canis deinde in castris militum habitavit, semper militi amicus et custos. Tales sunt amicitiae inter homines et quadrupedes, talesque res gestae hominum, quae memoriae dignae sunt.

Notes: Again, the style prompt definitely had an effect and moved in a ‘Vergilian’ direction, but we’re not quite there yet. Nonetheless, the quality of this as a Latin text for sense and correctness is impressive.

#5 Write a 200 word short story in ancient greek about a philosopher falling into a hole in the ground
Ἐν τοῖς κήποις Ἀθηνῶν ἦν ὁ φιλόσοφος Πλάτων, ὁ θείος. Ἐβάδιζεν ἐν τῷ κήπῳ, συλλογιζόμενος περὶ τῆς ἀληθείας. Τότε ὁ Πλάτων ἀπροσδόκητα εἰς βόθρον ἔπεσε. Ὁ βόθρος ἦν βαθὺς καὶ μαύρος, καὶ ὁ Πλάτων δενδροκόμους καὶ λίθους ὁρᾷ κάτωθεν. Ἐν τοῦτῳ δὲ ὁ Πλάτων ἐσκέπτετο τὸν βίον τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ βόθρος ἦν ὡς ὁ κόσμος. Ὁ Πλάτων δὲ μεταβάλλει τὰς διανοίας τοῦ θείου. Μακάριος ὁ θάνατος ὅταν ὁ βίος τῷ τέλει καταφέρεται, ἔλεγε. Καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ βόθρῳ ἐσκέπτετο περὶ τῆς τελευτῆς. Εἶτα ἔλαβεν ἑαυτὸν ἀνέβηναι. Ὁ βόθρος ἦν πρὸς τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, καὶ ὁ Πλάτων ἐντεῦθεν ἔνοικεν, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ περὶ τοῦ βίου ἦν καλλίτερος.
Notes: This is probably the best result I’ve seen for Ancient Greek so far. I won’t litter this post with a bunch of my failures, but this is not terrible. It’s not correct though, there are ungrammaticalities and other oddities throughout. I did have it translate #4 above into AG and that fared better, producing the kind of translation one might expect from a computer, or a classics undergrad.
%d bloggers like this: